سه‌شنبه، ۲۶ مه ۲۰۰۹
انتخابات این سری هم واقعا دردسر شده. هنوز واقعا نمی دونم به چیکار می خوام بکنم.
اولا بگم که رای ندادن اصلا گزینه محسوب نمی شه برام. چون بی معنی ترین و بی نتیجه ترین کاریه که می شه کرد.
دوما قطعا می دونم که به کدوم دو نفر رای نمی دم.
مساله اصلی اینه که بین دو نفر باقی مونده به کی باید رای داد. هرچی می خونم و می گردم و مصاحبه گوش می دم بدتر بلاتکلیف می مونم. واقعیت اینه که یه مقدار نسبت به موسوی بایاس مثبت دارم که حتی اصلا نمی دونم از کجا ایجاد شده. ولی گذشت زمان داره به طرف کروبی متمایلم می کنه. هرچند که هنوز کفه هیچ کدوم اون قدر سنگین نشده که تصمیم قطعی بگیرم.
اینو آیدین در ساعت ۱۵:۴۷ نوشت.
۳ نظر به “”
می 27th, 2009 4:02
جالب است که من هم نسبت به موسوی بایاس مثبت دارم. و فکر می‌کنم عمده‌ی کسانی که طرفدارش هستند و به فرض سبز شده‌اند در فیس-بوک چنين باشند. فکر می‌کنم به خاطر همان ناشناخته‌گی‌اش برای نسل ما است. اگر نه خيلی خارج از همين دايره‌ی کوچک اصلاحات می زند. و تیم کروبی و حرف‌های‌اش رسمن به مطلوب ما نزديک‌تر، معقول‌تر و بابرنامه‌تر هستند. فکر کنم نسخه‌ی فعلی من دور اول کروبی، اگر رفت دور دوم به رقيب ا.ن باشد.
می 28th, 2009 20:18
این یک اپیدمی است در روشنفکران آیدین جان
که به مرور از موسوی می روند طرف کروبی. کروبی دیر شروع کرد
کروبی حتا گزینه ی بهتری است اگر می خواهی روی تحریمی ها کار کنی. ممکن است وقتی مجبور شوند رای بدهند بیایند سراغ کروبی تا موسوی
به هر حال من فرق عظیمی نمی بینم از دور ولی از نزدیک کروبی کمی بهتر می زند. بی بی سی فارسی و حرف های کدیور را باید می دیدی
مارس 10th, 2010 17:00
يادش بخير… اون روزا هنوز خيلي ها زنده بودند…