همین‌طور که داشتم پاشنهٔ پام رو با سنگ‌پا می‌سابیدم، ایدهٔ یه داستان بلند به ذهنم رسید. تا دوشم تموم بشه طرح کلی داستان آماده شد و چندتا بخشش توی ذهنم نوشته شد. بعداً موقع خشک کردن در شیشه‌ای دوش، به این نتیجه رسیدم که کلاً دو نفر خواننده داره و بایگانی شد.

[نظری نیست] اينو آیدین در ساعت ۲۱:۴۷ نوشت.

خواب دیدم در زد و اومد تو. گفت دیدم همه هستین، دلم براتون تنگ شده بود، بلیط گرفتم اومدم.
کاش به همین سادگی بود.دل ما هم تنگ شده.

[نظری نیست] اينو آیدین در ساعت ۱۱:۳۰ نوشت.

گیر داده بود که یه ساعت می‌خوام که صبح زنگ بزنه که خودم از خواب بیدار بشم. شبا می‌ذاشت کنار بالش و قبل از خواب با دقت کنترل می‌کرد که همه چیزش تنظیم باشه. صبحا اما فقط سه چهار روز اول با زنگ ساعت بیدار شد. بعداً سریع صداشو قطع می‌کرد و دوباره می‌خوابید تا بریم سراغش و بیدارش کنیم. بعدتر دیگه کلا کوکش نکرد که صبح زنگ نزنه. حالا الآن یه هفته‌اس که اصلاً ساعت مربوطه غیب شده، هر چی هم می‌پرسم کجاست می‌گه نمی‌دونم.

[نظری نیست] اينو آیدین در ساعت ۱۰:۲۳ نوشت.

. تعداد چیزایی که دوست دارم یاد بگیرم اون‌قدر زیاده که فقط فرصت می‌کنم به هرکدوم یه نوک بزنم و بذارمش کنار.
: آدم عاقل به یه موضوع می‌چسبه و همون رو به یه جایی می‌رسونه.
.: نتیجه‌گیری برعهدهٔ خواننده.

[نظری نیست] اينو آیدین در ساعت ۱۱:۴۵ نوشت.

یه پرزنتیشن پنج دقیقه‌ای لحظه آخر افتاد گردنم، هول هولکی یه چیزی سر هم کردم و گذشت. تا الآن سه نفر ارشد اومدن ازش تعریف کردن، منم هی با خودم تکرار می‌کنم «توطئه بزرگ در کار است».

[نظری نیست] اينو آیدین در ساعت ۱۳:۴۸ نوشت.

همین پریروز بود که اولین دندونش داشت درمی‌اومد، کلافه بود و بدون این‌که بفهمه چه خبره زمین و زمون رو گاز می‌گرفت. حالا خوشحال و خندون دویده اومده که دندونم لق شده، می‌تونم بذارمش زیر بالش که پری دندون برداره و به جاش برام سکه بذاره.

[نظری نیست] اينو آیدین در ساعت ۱۳:۳۲ نوشت.