مقاومت یعنی چی؟ آدم اختیار خودشم نداشته باشه که خیلیه. بعدم تا الآن یه خواننده از موزیک تعریف کرده و یه نفر ازش بد گفته. اگه بخوام هر دقیقه که یه نفر از یه آهنگی خوشش نمیاد فورا عوضش کنم که سنگ رو سنگ بند نمی شه. کلید stop هم که داره، اگه واقعا این قدر اذیت می کنه، می شه قطعش کرد. اگه کسی آهنگ قبلی رو دوست داره، مشخصاتش رو می نویسم که داونلود کنه و با کیفیت حسابی گوش کنه.
song: L’Italiano
artist: Toto Cutugno
خيلي برخوردتون بده.ميتونستيد يه كم آرومتر برخورد كنيد.در هر صورت ميل خودتونه كه از چه آهنگي استفاده مي كنيد.اگر هم حرفاي من شما رو ناراحت كرده ببخشيد.من تا بحال تمام نوشته هاي شما رو مي خوندم حتا تمام آرشيوتون رو هم خوندم اما هيچ وقت چيزي نمي نوشتم اين بار هم نبايد چيزي مي گفتم.از اين به بعد خواننده ي خاموش شما باقي مي مونم.
اگه برخورد من تا این حد برخورنده بوده معذرت می خوام. من واقعا قصد اهانت نداشتم. به هرحال حالا که تمام آرشیو رو خوندین می دونین که این آهنگا مرتب عوض می شن و از این بدتر (از نظر شما و حتما تعداد دیگری از خواننده ها) هم بوده. تا حالا تو هر مودی که بودم یه آهنگ مربوط به همون مود انتخاب کردم، انتظار نداشته باشین که این رویه رو عوض کنم. اون کلید stop رو هم دقیقا برای احترام به افرادی که ممکنه به هر دلیل علاقه ای به شنیدن موسیقی نداشته باشن، گذاشتم.
ضمنا من از خوندن کامنت خواننده ها خوشحال می شم.
می‌خواستم بگویم ای بابا، بعضی‌ها این‌جا ساعت چهار صبح می‌آیند گیتار برقی‌شان را کوک می‌کنند محله را می‌برند روی هوا که دیدم ماجرا هم‌چنان بر سر باب است و این‌که آهنگ این باشد یا آن.
من که از آهنگ خوش‌ام آمد و رفتم ده تا آهنگ دیگر هم از باب دیلان -که نظرم نسبت به او خنثی بوده است- گرفتم. فعلا فقط با دو تا آهنگ ارتباط عاطفی برقرار کرده‌ام (یکی‌اش همین!). البته من عقیده دارم اگر کس‌ای از این آهنگ خوش‌اش نیاید طرف‌دار بوش است، اما خب، بعضی‌ها هم طرف‌دار بوش‌اند.
اما چون جدیدا مد شده است که آدم نقد سازنده بکند، پیش‌نهاد می‌کنم که موسیقی‌ی وبلاگ‌ات را به طور پیش‌فرض خاموش نگه داری که اگر کس‌ای خواست، روشن‌اش کند. خوش‌بختانه این روزها وبلاگ‌ها خیلی موسیقی ندارند، اما امان از روی که موسیقی‌ی پنج تا وبلاگ روی موج رادیو بیافتد.
(برای اطلاع کسانی که می‌خواهند گاز بگیرند: این کامنت کاملا جدی هم نیست.)
آگوست 6th, 2006 10:52
اين همه مقاومت براي چيه؟هميشه حق با خواننده و شنونده هست!
آگوست 7th, 2006 7:57
مقاومت یعنی چی؟ آدم اختیار خودشم نداشته باشه که خیلیه. بعدم تا الآن یه خواننده از موزیک تعریف کرده و یه نفر ازش بد گفته. اگه بخوام هر دقیقه که یه نفر از یه آهنگی خوشش نمیاد فورا عوضش کنم که سنگ رو سنگ بند نمی شه. کلید stop هم که داره، اگه واقعا این قدر اذیت می کنه، می شه قطعش کرد. اگه کسی آهنگ قبلی رو دوست داره، مشخصاتش رو می نویسم که داونلود کنه و با کیفیت حسابی گوش کنه.
song: L’Italiano
artist: Toto Cutugno
آگوست 7th, 2006 9:55
خيلي برخوردتون بده.ميتونستيد يه كم آرومتر برخورد كنيد.در هر صورت ميل خودتونه كه از چه آهنگي استفاده مي كنيد.اگر هم حرفاي من شما رو ناراحت كرده ببخشيد.من تا بحال تمام نوشته هاي شما رو مي خوندم حتا تمام آرشيوتون رو هم خوندم اما هيچ وقت چيزي نمي نوشتم اين بار هم نبايد چيزي مي گفتم.از اين به بعد خواننده ي خاموش شما باقي مي مونم.
آگوست 7th, 2006 15:18
اگه برخورد من تا این حد برخورنده بوده معذرت می خوام. من واقعا قصد اهانت نداشتم. به هرحال حالا که تمام آرشیو رو خوندین می دونین که این آهنگا مرتب عوض می شن و از این بدتر (از نظر شما و حتما تعداد دیگری از خواننده ها) هم بوده. تا حالا تو هر مودی که بودم یه آهنگ مربوط به همون مود انتخاب کردم، انتظار نداشته باشین که این رویه رو عوض کنم. اون کلید stop رو هم دقیقا برای احترام به افرادی که ممکنه به هر دلیل علاقه ای به شنیدن موسیقی نداشته باشن، گذاشتم.
ضمنا من از خوندن کامنت خواننده ها خوشحال می شم.
آگوست 7th, 2006 17:39
آدم نظرش را مي گه، ممکنه باهاش موافق باشند يا مخالف، اين نبايد باعث بشه که آدم نظر نده 🙂
آگوست 8th, 2006 21:07
راستي ! خودمم آق بابام !
آگوست 9th, 2006 18:22
می‌خواستم بگویم ای بابا، بعضی‌ها این‌جا ساعت چهار صبح می‌آیند گیتار برقی‌شان را کوک می‌کنند محله را می‌برند روی هوا که دیدم ماجرا هم‌چنان بر سر باب است و این‌که آهنگ این باشد یا آن.
من که از آهنگ خوش‌ام آمد و رفتم ده تا آهنگ دیگر هم از باب دیلان -که نظرم نسبت به او خنثی بوده است- گرفتم. فعلا فقط با دو تا آهنگ ارتباط عاطفی برقرار کرده‌ام (یکی‌اش همین!). البته من عقیده دارم اگر کس‌ای از این آهنگ خوش‌اش نیاید طرف‌دار بوش است، اما خب، بعضی‌ها هم طرف‌دار بوش‌اند.
اما چون جدیدا مد شده است که آدم نقد سازنده بکند، پیش‌نهاد می‌کنم که موسیقی‌ی وبلاگ‌ات را به طور پیش‌فرض خاموش نگه داری که اگر کس‌ای خواست، روشن‌اش کند. خوش‌بختانه این روزها وبلاگ‌ها خیلی موسیقی ندارند، اما امان از روی که موسیقی‌ی پنج تا وبلاگ روی موج رادیو بیافتد.
(برای اطلاع کسانی که می‌خواهند گاز بگیرند: این کامنت کاملا جدی هم نیست.)