شنبه، ۲۸ ژوئن ۲۰۰۳
حرفای جدید یه روزی تموم می شن. مطمئنم. هرچی باشه بالاخره تعداد لغات محدود هستش. جملاتی که می شه باهاشون ساخت یه رقم نجومیه، ولی بازم متناهی. اگه جمله های بی معنی رو بذاریم کنار، و اونایی که مضمون مشابه دارن هم برن کنار، دیگه تعداد جمله ها به اون زیادی نیست. بالاخره یه روزی می رسه که همه جمله ها گفته می شه. بعد از اون حتی اگه با هزار بدبختی یه مضمون جدید به ذهن یه نفر برسه، دیگه نمی تونه جوری بیانش کنه که قبلا گفته نشده باشه. تازه اگه قبول کنیم که ساختار فکر، زبانیه (که کاملا قابل قبوله)، دیگه می شه گفت حتی مضمون جدیدی هم به ذهن کسی نمی رسه. زمانی که بشریت به نقطه ای برسه که دیگه هیچ حرف جدیدی نداشته باشه، کارش تمومه. منتظر اون لحظه ام. خدا هم منتظر همون لحظه است.
(همین الآن با مطلب بالا، یکی دیگه از مضامین (البته اگه قبلا بیان نشده باشه) سوخت!!!)
اینو آیدین در ساعت ۱۰:۱۸ نوشت.
۲ نظر به “”
ژوئن 28th, 2003 12:54
اين هم يک جمله ديگه!
ژوئن 28th, 2003 17:22
ey baba!zendegi faghat 100 saal e avvalesh sakhte…bad az oon sakhttar mishe amma dige nistim ke befahmim….va in khoobe…kheyli khoob