پنج‌شنبه، ۶ فوریه ۲۰۰۳
تقصیر خودمه! از اول نباید بهشون رو می دادم. حالا دیگه همش می خوان سوارم بشن. اشیا رو می گم. به نظر من اشیا حس دارن، یا حداقل دل دارن. نمونه اش اون ساعتم بود که تا یه ساعت جدید گرفتم، از کار افتاد. حالام نوبت کامپیوترم شده، از اون هفته که صحبت عوض کردن سیستمو شروع کردم، تا حالا همش قاطی می کنه، حالیش نیست این جوری منو بدبخت می کنه.
یک نظر به “”
فوریه 6th, 2003 9:27
midooni akhe momkene hes konan ke:
no ke miad be bazar
kohne mishe delazar